یادواره‌ای از مادران شهدا/ شهریور سال ۱۳۴۳ بود. بالاخره انتظار اهالی خانه تمام شد و «محمدتقی» به دنیا آمد. پدر محمدتقی سرباز بود و به محض شنیدن خبر تولد فرزندش، خودش را به خانه رساند. پدربزرگ نام «محمدتقی» را برای او انتخاب کرده بود. پدر محمدتقی کمی فکر کرد و لبخند زد. محمدتقی یعنی: محمد باتقوا... چه اسم قشنگی!
مادر با دیدن چهرۀ فرزندش، بازی کردن و قد کشیدن و راه رفتنش، سرشار از ذوق و شادی می‌شد. وقتی محمدتقی با آن لحن کودکانه شروع به صحبت کرد، انگار همۀ نعمت‌های خداوندی به خانۀ طاهرزاده سرازیر می‌شد.
